-
1 zrobić
* * *pf.1. (= wytworzyć, wyprodukować) make; zrobić śniadanie/kawę make breakfast/some coffee; zrobić coś na drutach knit sth; zrobić coś szydełkiem crochet sth; zrobić coś z niczego make sth out of nothing; zrobić coś od ręki do sth while you wait; zrobić z igły widły make a mountain out of a molehill; i w Paryżu nie zrobią z owsa ryżu you can't make a silk purse from a sow's ear.2. (= dokonać czegoś) make, do; zrobić ruch/krok make a move/step; zrobić pranie/porządki do the laundry/cleaning; zrobić komuś zastrzyk give sb an injection; zrobić interes na czymś make money out of sth; zrobić karierę make a career; zrobić komuś grzeczność do sb a favor, Br. do sb a favour; zrobić komuś wstyd bring shame on sb; zrobić z kogoś człowieka make a person out of sb; zrobić z kimś/z czymś koniec do away with sb/sth; zrobić z czymś porządek put sth in order; zrobić oko do kogoś wink at sb; zrobić pierwszy krok/wielki krok naprzód make the first step/a giant step forward; zrobić dobry początek make a good start; zrobić zakupy do shopping; zrobić z czegoś użytek make use of sth; zrobić wyjątek make an exception; zrobić zdjęcie take a picture; zrobić pieniądze l. majątek na czymś make a fortune on sth; zrobić kasę na czymś pot. make money on sth; zrobić komuś kawał play a joke on sb; zrobić komuś na złość spite sb; zrobić z kogoś durnia l. wariata make a fool out of sb; zrobić skok na bank sl. raid a bank; zrobił wiele/wszystko, aby... he did a lot/everything to...; nie wiem, co z tym zrobiłem I have no idea what I did with it; uważaj, bo coś sobie zrobisz be careful or you'll hurt yourself; to ci dobrze zrobi it will do you good; co mogę dla ciebie zrobić? what can I do for you?, is there anything I can do for you?; co mi możecie zrobić? pot. what can you do to me?; co z tym fantem zrobić? what to do with it?3. (= zachować się) do; act, behave; zrobić dobrze/źle do the right/wrong thing; co ja zrobię bez ciebie? what will I do without you?; co ja zrobię, że... I can't help it that...4. (= zorganizować) make, organize; zrobić zebranie organize a meeting; zrobić przyjęcie throw a party; zrobić sobie święto take a day off.pf.1. (= stać się) become, turn out; zrobiło się komuś żal kogoś/czegoś sb felt sorry for sb/sth; zrobiło się głośno koło kogoś/czegoś sb/sth received a lot of attention; zrobiło mi się niedobrze I felt faint; zrobiło mi się smutno/radośnie I felt sad/happy; co się z niego zrobiło?! look what became of him!2. (= nastać) get; zrobiła się noc the night fell; zrobił się dzień the day began; zrobiło się późno/zimno it got late/cold; zrobiła się zima/wiosna winter/spring came; zrobiło się zamieszanie there was some commotion; zrobił się tłok/bałagan there was a crowd/mess.3. pot. (= wykreować się) dress up, spruce up; zrobić się na bóstwo doll o.s. up.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrobić
-
2 użytek
- ku; mdo użytku wewnętrznego/zewnętrznego — for internal/external use
robić (zrobić perf) użytek z czegoś — to make use of sth
* * *mi- tk- use; do użytku wewnętrznego/zewnętrznego med. for internal/external use; zdatny do użytku in working order, serviceable; na użytek osobisty for personal use; jednorazowego użytku disposable; wielokrotnego użytku reusable; (o zbiorniku, pojemniku) refillable; zrobić z czegoś użytek make use of sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > użytek
-
3 użyt|ek
m (G użytku) use U- zrobić z czegoś użytek to make use of sth, to put sth to use- zrobić z czegoś dobry użytek to make good use of sth- wydrukować coś na własny użytek a. do własnego użytku to print sth (out) for one’s own (personal) useThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > użyt|ek
См. также в других словарях:
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś … Słownik frazeologiczny
użytek — m III, D. użytektku, N. użytektkiem; lm M. użytektki 1. «użytkowanie, używanie, użycie» Artykuły, przedmioty codziennego, powszechnego użytku. Rzeczy do osobistego użytku. Książka do użytku szkolnego. Lekarstwo do użytku zewnętrznego. Mieć, kupić … Słownik języka polskiego
użytek — Zrobić, robić z czegoś użytek a) «użyć, używać czegoś w jakimś celu»: (...) będzie można zrobić odpowiedni użytek z kapitaliku (...). R. Antoszewski, Kariera. b) «wykorzystując coś (zwykle uzyskane wiadomości), wystąpić, występować przeciw komuś» … Słownik frazeologiczny
zrobić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}robić I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}co z tym fantem zrobić; nie mieć co ze sobą zrobić; nie (umieć, potrafić) zrobić kroku; nie wiedzieć, co zrobić z rękami; sam diabeł {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
użytek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. użytektku {{/stl 8}}{{stl 7}} zastosowanie, posługiwanie się, używanie, użytkowanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Codzienny, właściwy, powszechny, publiczny użytek. Urządzenia do użytku domowego. Podręcznik do użytku… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
użyć — dk Xa, użyję, użyjesz, użyj, użył, użyty używać ndk I, użyćam, użyćasz, użyćają, użyćaj, użyćał, użyćany 1. «posłużyć się czymś, zastosować coś jako środek, narzędzie; zużytkować» Nieumiejętnie czegoś używać. Używać czegoś do pracy, na co dzień,… … Słownik języka polskiego
robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… … Słownik frazeologiczny
zużyć — dk Xa, zużyćżyję, zużyćżyjesz, zużyćżyj, zużyćżył, zużyćżyty, zużyćżywszy zużywać ndk I, zużyćam, zużyćasz, zużyćają, zużyćaj, zużyćał, zużyćany 1. «zniszczyć coś lub wyczerpać zasób czegoś przez dłuższe używanie» Zużyć zapas węgla. Zużyć deski… … Słownik języka polskiego
